Hoewel zijn vroegere werk vaak enige dramatiek in zich droeg, zoals bijvoorbeeld in 'Lola's Afscheid' (2009), verschuift meer en meer het accent naar melancholie, stilte en eenvoud. Ook vervreemding is een aspect wat soms in het werk naar voren komt, zoals in 'Mandarijntje op z'n kant' (2013) en 'Jelly Bean' (2012); het onderwerp net even iets anders benaderen kan zorgen voor een vreemde beleving van de werkelijkheid. Stilte, vervreemding en 'de gewoonheid der dingen' zijn terugkerende thema's in zijn werk.

Wat ons allen bindt is waarnemen. Wat ons doet verschillen van elkaar is de mate van verwondering hierover'.