Galerie PolhusGalerie Polhus

Winter 2019 van 13 januari t/m 24 februari 2019

Schoonheid van landschap met een beetje winterse sfeer, witte abstracte werken in karton reliëf en in beelden van marmer  maar ook in wit porselein, alles weer in een harmonieuze opstelling en een goed begin van het Nieuwe Jaar!

Badriah Suzanna Hamelink Den Haag

Steen heeft een rigide tijdloosheid, die op zijn beurt wordt overschreven door de kunstenaar terwijl ze stenen sculpturen presenteert die er bijna kneedbaar of angstwekkend fragiel uitzien. Dit zou een perfect referentiepunt kunnen zijn voor haar positie in de hedendaagse kunst, omdat je zou kunnen denken dat haar sculpturen gemakkelijk te produceren zijn. De spanning van een bijna wegwerpbare kwaliteit naast het eeuwige aura van steen als materiaal vertegenwoordigt een mooie diachronistische overlapping. Hedendaagse kunst is vergeven met goedkope, wegwerpbare, kunstmatige materialen die treffend kunnen worden bekritiseerd als we naar de sculpturen van Hamelink kijken.

Stone has a rigid timelessness, which in turn is overridden by the artist as she presents stone sculptures that look almost malleable, or scarily fragile. This could be a perfect referencing point for her position in contemporary art as her sculptures falsely seem easy to produce. The tension of an almost disposable quality next to the eternal aura of stone as a material represents a beautiful diachronistic overlap. Contemporary art is riddled with cheap, disposable, artificial materials that can be aptly criticised when we look at Hamelink’s sculptures.

Ardje de Graaf Tiel

Sinds een paar jaar combineert Ardje de japanse stookmethode Raku met het
witte goud: porselein.
Een verbreding van haar kennis en werkmethode, die niet zo voor de hand ligt
en daarom uniek is.
De zwarte scherf van Raku gaat een verbinding aan als symbiose met het
maagdelijk witte porselein.
Het kantachtige porselein heeft een poëtische uitstraling en doordat het
heel hoog gebakken is (1280 graden) lijkt het kwetsbaar, maar is het niet.
Een verrassende combinatie, een lust voor het oog.
Aldus laat zij haar vingerafdrukken achter.

Eef de Graaf Tiel

Sinds begin jaren '80 maakt Eef de Graaf concrete kunst; datgene verbeelden
wat niet zichtbaar, maar wel denkbaar is.
Geen abstracties van het zichtbare ,maar constructies van het denkbare .
Construerend met de basisvormen uit de geometrie creëert hij zijn werk.
Ook al gaat het om balans en evenwicht, toch doorbreekt hij geometrische
wetmatigheden door artistieke ingrepen.
Al ordenend, combinerend en variërend ontstaan zo verrassende oplossingen.
Schatplichtig aan het Constructivisme en De Stijl, maar daarin nieuwe en
originele elementen toevoegen, die kenmerkend zijn voor het werk van Eef de
Graaf.

Els van Niekerk Utrecht

Veel kijken naar kunst en natuur en geraakt zijn door de lijnen en het licht, hebben geleid tot een geheel eigen manier van werken. Na jarenlang schilderen op doek onderzoekt zij nu de mogelijkheden die houtskool, conté en pastelkrijt haar te bieden hebben om tot een goed beeld te komen.Afgewogen vormen en impulsieve lijnen wisselen elkaar af. Zij houdt van strak en eenvoud en schuwt het onverwachte niet, want:

  'Zolang er wit is      volgen er meestal wel       scenes of gebeurtenissen'

Uit  'Wit'  een gedicht van K. Schippers, 2003.

Harm Visser Nijkerk

Harm Visser (Nijkerk)
Zachte tonen, dichtbij de natuurlijke tinten en matte acrylverf; daar werkt Harm graag mee. “Ik kies een klein palet, overzichtelijk en te begrijpen”, zegt Harm. Hij schildert met uiterste precisie in een gestileerde stijl. Hij vervolgt: “Vanuit mijn wereld probeer ik de wereld om mij heen vast te leggen. Juist de mist in het landschap vind ik mooi, het brengt je op de rand van het mystieke”. Harm is een denker en zoeker. Hij probeert je te raken met zijn werk. Lagen en lijnen brengen je dieper in zijn werk. "Soms is het zoeken naar ruimte. Fysieke ruimte, maar ook ruimte op mijn paneel. Zoeken naar open plekken, achter bosschages en rietkragen. Je wilt er naar toe, het ervaren. Een plek om even uit te blazen tussen grassen en bomen”, licht Harm toe. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met een nieuwe manier van werken. Nog meer de nadruk leggen op de lagen in het landschap. Alsof je in een kijkdoos kijkt. Hij weet nog niet precies welke richting hij in wil slaan. Elk kunstwerk is voor Harm een belevenis!