Karin Welhuis (Hilversum) is als keramiste gefascineerd door de vormenrijkdom van de natuur: Artis natura magistra: De natuur is de leermeester van de kunst. Die natuur, met name in de tropische zeeën, is voor Karin een onuitputtelijke inspiratiebron. Haar werken kenmerken en onderscheiden zich door monumentale, stoere, organische vormen. De met veel liefde gevormde objecten hebben een grote aantrekkingskracht en zijn bijzonder tactiel: zij nodigen uit tot fysiek contact.

Gerrit Neven (Schoonhoven) woont en werkt aan de Lek, in de wijde landschappen van het rivierengebied van Hollands Midden waaraan hij met al zijn zintuigen verknocht is. Hij hoort er de stem van het water, ruikt er de geur van de stroom, en voelt een diepe passie dit wijde landschap te vertalen naar het vlak met zijn begrenzing. Uit liefde geeft hij weer wat hij gezien heeft.

Het ambacht van kneden, mallen maken, brons gieten en patineren, dit creatieve proces boeit Betty Paanakker (Maastricht) bijzonder. Haar creaties zijn dan ook bijzonder: bronzen beeldjes van 3 tot 30 cm groot komen uit een fantasiewereld: dierfiguren met ledematen van andere soorten, neergezet als een icoonachtig wezen, frontaal en monumentaal. De beeldtaal doet denken aan oude culturen als Mesopothamië, Egypte, Griekenland… maar altijd origineel.

Bibi Smit (Loosdrecht) is een van de weinige glaskunstenaars in Nederland die het hele proces van creëren zelf uitvoert: ontwerpen, blazen en slijpen. Zij leerde het vak in Engeland en Schotland. Reeds enkele decennia bekwaamt zij zich in deze magische maar toch aardse kunstvorm en creëert nieuw vanuit een eeuwenoude traditie. De objecten kenmerken zich door de zachte vormen in prachtige tinten, gestold vanuit de beweging van het zachte hete glas.

Al het werk van Herman Coppus (Ravenstein) is geometrisch abstract. De basiselementen in zijn werk zijn ritme, structuur en patronen. Zijn projecten zijn vaak opgebouwd als reliëf, uit materialen zoals papier, transparante folies, glas, metaal of hout. In de papierreliëfs speelt licht en schaduw een belangrijke rol. Met het toevoegen van kleuren door middel van directe en indirecte kleur- en lichtreflecties worden er in de reliëfs verrassende effecten bereikt.

Harm Visser (Nijkerk)
Zachte tonen, dichtbij de natuurlijke tinten en matte acrylverf; daar werkt Harm graag mee. “Ik kies een klein palet, overzichtelijk en te begrijpen”, zegt Harm. Hij schildert met uiterste precisie in een gestileerde stijl. Hij vervolgt: “Vanuit mijn wereld probeer ik de wereld om mij heen vast te leggen. Juist de mist in het landschap vind ik mooi, het brengt je op de rand van het mystieke”. Harm is een denker en zoeker. Hij probeert je te raken met zijn werk. Lagen en lijnen brengen je dieper in zijn werk. "Soms is het zoeken naar ruimte. Fysieke ruimte, maar ook ruimte op mijn paneel. Zoeken naar open plekken, achter bosschages en rietkragen. Je wilt er naar toe, het ervaren. Een plek om even uit te blazen tussen grassen en bomen”, licht Harm toe. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met een nieuwe manier van werken. Nog meer de nadruk leggen op de lagen in het landschap. Alsof je in een kijkdoos kijkt. Hij weet nog niet precies welke richting hij in wil slaan. Elk kunstwerk is voor Harm een belevenis!

Suus Kooijman  (Achterveld) begint leeg, geen voorstelling, geen kleur. Zij laat zich leiden door de vragende materie: de warme bijenwas, de pigmenten en de opeenvolgende lagen. Samen vormen die een voorstelling. Is het een mens, een landschap, een veld? Zij werkt door de opgebouwde lagen terug in de structuur, ontdekt, grijpt in en ziet onbegrepen betekenissen in de onderste lagen. De mystieke diepte van de werkelijkheid fascineert haar.