Miekes schilderijen zijn opgebouwd uit diverse transparante olieverflagen. Met een sterke compositie en een complementair kleurgebruik, en door dik en dun in de verf te gaan, probeert ze een serene doch dynamische sfeer te bereiken.De schilderijen hebben vaak een uitweg. Je moet er als het ware doorheen kunnen gaan. Ruimtelijk werken is heel belangrijk voor haar. De kijker wordt als het ware haar werk in gezogen.Naast straatbeelden en interieurs, zijn honden een belangrijk thema in haar werk.Het werken in series vergroot de zeggingskracht van het onderwerp. Er ontstaat zo een beeldverhaal. Door lang te werken aan één onderwerp verdiept Mieke zich ook schildertechnisch. Ze zoekt mogelijkheden om eenzelfde onderwerp anders neer te zetten. Hierdoor kan ze haar eigen ontwikkeling sneller signaleren.Het grootste compliment voor haar is wanneer de toeschouwer het gevoel krijgt dat hij of zij zo het schilderij kan inlopen, aan tafel wil gaan zitten, of er gewoon wil zijn.Dat is ook wat ze de toeschouwer wil meegeven: Een vlucht uit het leven van alledag en even wegdromen.

Een recente serie van olieverf schilderijtjes, formaat A5, laat voornamelijk stillevens zien. Het werk gaat over verwondering, vergankelijkheid maar ook over het schilderproces zelf. Alle werken in deze serie zijn nat in nat en in één sessie geschilderd naar de waarneming. Te zien zijn typische vanitas onderwerpen als citroenen en granaatappels, soms vers maar vaker beschimmeld en verdroogt. Ook surrealistische invalshoeken ontbreken niet. Verder figureren soms schilderijen en andere objecten die in het atelier voorhanden zijn in de stillevens; de schilderijtjes mogen dan klein zijn, het te schilderen stilleven dat Valster klaar zet, kan heel groot zijn. 

Hoewel de voorstellingen op zijn schilderijen op het eerste gezicht herkenbaar lijken, gaat het hem juist niet persé om die herkenbaarheid. Een belangrijke inspiratiebron is de schilderkunst uit de 17e eeuw door de techniek van het schilderen en het kleurgebruik. Valster werkt vaak in series die zich over jaren kunnen uitstrekken. Dit geeft hem de mogelijkheid invallen, ontdekkingen en associaties uit te werken in een volgend schilderij. Valster werkt oa met aquarel, acrylverf, olieverf maar ook digitaal en met cyanotypie.

Edith Stoel haar objecten bestaan uit een combinatie van glas, brons en steen. Elk heeft zijn eigen uitdrukkingsvorm waar zij een spel mee speelt en een evenwicht in zoek. Dit doet zij door gebruik te maken van  transparantie, massiviteit en het 'gedragen' worden.  Maar glas kan ook een massieve uitstraling krijgen en brons kan licht en transparant ogen. Het zoeken naar een uitdrukking van deze gevoelsbelevenissen en het gebruik van de verschillende materialen boeit haar oneindig; het ene idee schept vaak het andere.............
Haar bronzen beelden  zijn veelal dieren. De perfecte anatomische vorm is niet datgene waarnaar zij naar streeft; zij zoekt in een beeld  dat, wat voor haar  het prototype van die diersoort is; de kracht, de gelatenheid, het in zichzelf gekeerd zijn enz.
De uitdrukkingsvorm is dan ook niet glad of eenduidig, haar dieren zijn gedachtenflarden van hun zijn.