Harm Visser (Nijkerk)
Zachte tonen, dichtbij de natuurlijke tinten en matte acrylverf; daar werkt Harm graag mee. “Ik kies een klein palet, overzichtelijk en te begrijpen”, zegt Harm. Hij schildert met uiterste precisie in een gestileerde stijl. Hij vervolgt: “Vanuit mijn wereld probeer ik de wereld om mij heen vast te leggen. Juist de mist in het landschap vind ik mooi, het brengt je op de rand van het mystieke”. Harm is een denker en zoeker. Hij probeert je te raken met zijn werk. Lagen en lijnen brengen je dieper in zijn werk. "Soms is het zoeken naar ruimte. Fysieke ruimte, maar ook ruimte op mijn paneel. Zoeken naar open plekken, achter bosschages en rietkragen. Je wilt er naar toe, het ervaren. Een plek om even uit te blazen tussen grassen en bomen”, licht Harm toe. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met een nieuwe manier van werken. Nog meer de nadruk leggen op de lagen in het landschap. Alsof je in een kijkdoos kijkt. Hij weet nog niet precies welke richting hij in wil slaan. Elk kunstwerk is voor Harm een belevenis!

Zij vertelt verhalen met haar beelden van keramiek. Soms met een ironische ondertoon, maar steeds vrolijk en altijd met een goede afloop. De vormtaal waarin ze dat doet lijkt zo vanzelfsprekend, zo helder en schijnbaar gewoon, dat je al gauw voorbij ziet aan de knapheid van de vormgeving of aan de abstracte schoonheid van het beeld. Eva tekent net zo gemakkelijk en natuurlijk als andere mensen ademhalen. Haar ruimtelijke beelden laten een fantasierijke, vrolijke, opgeruimde en ook geestige wereld zien.

Grootvader Hendrikus van Hout (1880-1916) was in zijn korte leven een gedreven artistiek tekenleraar en vader Gerardus van Hout (1914-1992), winnaar van de Prix de Rome, ontwikkelde zich tot grafisch- en industriëel ontwerper, illustrator en vrij kunstenaar. Hij maakte met grote liefde voor het vak vele verfijnde portretten, impressionistische en realistische schilderijen. Het is dan ook geen toeval dat zoon Henk van Hout gezegend is met een uitzonderlijk breed kunstzinnig talent. Geïnspireerd door zijn hardwerkende en creatieve vader, volgt hij de Academie voor Beeldende Kunsten en Vormgeving - Artibus, onderdeel van het huidige Utrechts Centrum voor de Kunsten. In 1970 werd Henk verkozen tot lid van de Grafische Vormgevers Nederland (GVN), destijds het elitecorps voor grafische vormgevers, illustratoren en typografen in Nederland. Ook krijgt hij diverse prijzen o.a. van het Gerrit Jan Thieme Fonds. In het jaar 2000 trekt Henk zich terug uit de grafische wereld. Heden manifesteert hij zich met zijn talenten in het schilderen, aquarelleren, tekenen en de grafiek.

In tegenstelling tot veel houtdraaiers (bolle vormen) kenmerkt Jan zijn stijl zich door scherpe lijnen en uitgebalanceerde verhoudingen gekoppeld aan een perfecte afwerking. Hij vormt het hout als ware het metaal, kunststof of keramiek. Dit uit zich het meest in de grote schalen en sierraad houders. Het materiaal (FSC gekeurd) betrekt hij van houthandelaren met eigen droogkamers, waardoor bij normaal gebruik vervorming en scheuren niet voorkomt. Het kritisch kijken naar structuren en vormen heeft Jan overgehouden aan zijn werk als hoofdinspecteur van de politie, waar hij zich bezighield met bedrijfskundig onderzoek en analyse. Hij volgde draailessen van Christian Jörg, Jean François Escoulen en Helga Becker.

In de schilderijen van Joke Rijneveen (Amersfoort) zijn twee hoofdthema’s te onderscheiden: enerzijds is er de reeks figuratieve schilderijen met de corpulente dames, circustenten, wervelende optochten met vreemde karren, baldakijnen en blote mannen. Er valt ongelofelijk veel te zien en als je langer kijkt valt niet alleen de fascinerende thematiek op, maar ook haar ambachtelijke werkwijze. Anderzijds maakt Joke weidse landschappen die vlot met het paletmes op het doek worden gezet. De ruimtelijkheid en de lichtwerking worden gecreëerd door het gebruik van vele transparante verflagen.