De landschappen van Sjoerdtje Hak kenmerken zich meestal door hoge wolkenluchten boven ruimtelijke vergezichten van wadden, rivieren en weiden. Met name het noordelijk landschap waar de atmosfeer vochtig is en het licht anders dan in het zuiden. De emotie die de beweging van licht en lucht boven land en water oproept, weet zij bijzonder weer te geven.

Erosie, droge rivierbeddingen of knoestige boombast; Jolanda Verdegaal gebruikt deze texturen voor haar op de schijf gedraaide potvormen. Zij wil de schoonheid laten zien van oppervlakken waarin de tijd zijn sporen heeft nagelaten. Jolanda’s potvormen worden afgewerkt met matte, ruwe glazuren en gestookt op hoge temperatuur . Tenslotte bereikt zij spannende contrasten door het gebruik van edelmetaallusters en geboetseerde elementen.

De keramist Hein Severijns ( 1936 ) is een meester op de draaischijf. Het draaien met de weerbarstige porseleinklei en het gebruik van de moeilijk te hanteren zijdematte kristalglazuren vormen voor hem een uitdaging.

Na meer dan 50 jaar met keramiek bezig te zijn geweest, met een langzame maar stelselmatige ontwikkeling van vele details, is hij tot de overtuiging gekomen dat hij de geleidelijke evolutie van zijn huidige werkwijze moet voortzetten, totdat hij zijn enige en onbereikbare doel heeft bereikt, namelijk om éénmaal het perfecte object te realiseren.

Autodidact beeldhouwer Giel Clijsters (Hilversum) heeft de afgelopen jaren vele steensoorten leren kennen met hun eigenheid, hun karakter en heeft daar zijn eigen fantasie op uitgeleefd. Hij beleeft plezier bij het bewerken van doorschijnend wit albast of magisch serpentijn of marmer, steen van licht. Hij ervaart bij het soms eindeloos hakken veel positieve emoties. Zijn werken vallen niet onder een bepaalde stijl, hij heeft zijn eigen stijl: het maken van mooie beelden. Onder zijn handen groeit een unieke vorm; een vorm die hij geschapen heeft, zijn beeld, zijn sculptuur.

Thea Zweerink (1962) is geboren in Doetinchem en volgde haar opleiding aan de AKI te Enschede. Ze studeerde af in 2004, en is sindsdien werkzaam als beeldend kunstenaar in Varsseveld. Thea schildert mensen met een verhaal, welk verhaal is niet altijd duidelijk, maar wel voelbaar. Haar streven is om de ziel van de mens  weer te geven. Haar  techniek en materiaalgebruik verschillen per werk, vaak schildert ze in olieverf, maar ook tekeningen en werken in inkt,  thinnerdrukken en installaties maken deel uit van haar werk . Om de herinnering en het gedenken te benadrukken hangt er vaak een waas over de schilderijen. Haar inspiratie haalt ze uit oude foto’s van onbekende mensen. Deze foto’s kunnen uit oude fotoalbums,  de media of uit boeken komen. Ze  tonen een moment uit het verleden dat voorgoed voorbij is. Ze houdt zich vooral bezig met groepen mensen; mensen die een groep vormen zonder daarvoor te kiezen, maar het  blijven altijd individuen.

Thea Figee (Utrecht) is een veelzijdig beeldend kunstenaar. Tussen haar schilderijen en prenten in gemengde grafische technieken en de geblazen glasobjecten is een constante wisselwerking. Zij wordt tot nieuwe werken geïnspireerd door de schoonheid van de natuur, de dynamiek van de constante beweging en verandering, de grootsheid van een herfstlucht, de stille wereld van een sloot met planten en dieren, maar ook de tere schoonheid van een libel. Haar werken getuigen van een invoelende geest.

Er zijn helaas geen werken van Roel Gort bij Galerie Polhus. Roel Gort is in oktober 2021 helaas overleden.

Zijn laatste opdrachten heeft hij niet meer af kunnen maken.

Zijn werken zijn niet meer te koop

Gefascineerd door de schoonheid van het alledaagse is het met name de dierenwereld die hem inspireert. Krachtig maar met gevoel weet hij de karakteristieken van zijn onderwerp treffend vast te leggen. In het gewone ziet hij het bijzondere. Hij creëert, giet en patineert zijn beelden zelf.

Alles wat de kunstenaar mag hopen te bereiken is een diepe sympathie voor de wereld om hem heen - om het onderscheid tussen zichzelf en al het andere te verliezen - en van hieruit te creëren. Marion Visione werkt binnen een historisch bewustzijn dat zoekt naar tijdloosheid. Haar bronzen beelden lijken culturele overlevenden - overwegend vrouwenfiguren getekend en vervormd door tijd. De doelen van elegantie en ingetogenheid worden bereikt door hun blijkbaar fragiele opbouw en dynamische vorm.

Autonoom fotograaf Jacobien de Korte (Den Haag) heeft oog voor detail, haar  zorgvuldig samengestelde series vertonen een boeiend lijnenspel, wat op het eerste gezicht sterk en abstract oogt.  Maar ook schoonheid en verstilling gaan hand in hand. En wie langer kijkt, ervaart ook het mysterieuze, want wat gebeurt er en wat zien we? Dat kan de beschouwer zelf invullen.

Harm Visser (Nijkerk)
Zachte tonen, dichtbij de natuurlijke tinten en matte acrylverf; daar werkt Harm graag mee. “Ik kies een klein palet, overzichtelijk en te begrijpen”, zegt Harm. Hij schildert met uiterste precisie in een gestileerde stijl. Hij vervolgt: “Vanuit mijn wereld probeer ik de wereld om mij heen vast te leggen. Juist de mist in het landschap vind ik mooi, het brengt je op de rand van het mystieke”. Harm is een denker en zoeker. Hij probeert je te raken met zijn werk. Lagen en lijnen brengen je dieper in zijn werk. "Soms is het zoeken naar ruimte. Fysieke ruimte, maar ook ruimte op mijn paneel. Zoeken naar open plekken, achter bosschages en rietkragen. Je wilt er naar toe, het ervaren. Een plek om even uit te blazen tussen grassen en bomen”, licht Harm toe. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met een nieuwe manier van werken. Nog meer de nadruk leggen op de lagen in het landschap. Alsof je in een kijkdoos kijkt. Hij weet nog niet precies welke richting hij in wil slaan. Elk kunstwerk is voor Harm een belevenis!

Het ambacht van kneden, mallen maken, brons gieten en patineren, dit creatieve proces boeit Betty Paanakker (Maastricht) bijzonder. Haar creaties zijn dan ook bijzonder: bronzen beeldjes van 3 tot 30 cm groot komen uit een fantasiewereld: dierfiguren met ledematen van andere soorten, neergezet als een icoonachtig wezen, frontaal en monumentaal. De beeldtaal doet denken aan oude culturen als Mesopothamië, Egypte, Griekenland… maar altijd origineel.